Η πρώτη περίοδος της περίληψης (θεματική): αρχίζει συνήθως με τη φράση: "ο συγγραφέας του κειμένου / αρθρογράφος, το κείμενο/ άρθρο/ δοκίμιο/ η κριτική αναφέρεται, παρουσιάζει, προβάλλει, διερευνά, προβληματίζεται, τονίζει κτλ..." ακολουθεί το θεματικό κέντρο του κείμενου, με το οποίο ολοκληρώνεται η περίοδος.
Στη δεύτερη περίοδο: δίνουμε σύντομα το νόημα της πρώτη παραγράφου του δοσμένου κειμένου. Συνδέουμε τη δεύτερη περίοδο με την πρώτη με τη χρήση μιας κατάλληλης διαρθρωτικής λέξης ή έκφρασης, π.χ "αρχικά, στην αρχή του κειμένου" κτλ.
Ακολουθούμε την ίδια διαδικασία για όλες τις επόμενες παραγράφους, με βάση τον πλαγιότιτλο και τις σημειώσεις κάθε παραγράφου. Στην περίπτωση που ασχολούμαστε με σύντομο κείμενο εντοπίζουμε τα θεματικά κέντρα του κειμένου. Ο λόγος πρέπει να είναι συνεχής και να διασφαλίζεται η αλληλουχία και η συνοχή των νοημάτων με τις κατάλληλες διαρθρωτικές λέξεις ή φράσεις π.χ "Επίσης τονίζει..., παράλληλα επισημαίνει..., προσθέτει ακόμα...,"
Την τελευταία παράγραφο του αρχικού κειμένου τη διαμορφώνουμε σε πρόταση κατακλείδα της περίληψης, αρχίζοντας με τη κατάλληλη έκφραση. Π.χ. "Ο συγγραφέας του κειμένου καταλήγοντας/ κλείνοντας/ ολοκληρώνοντας" κτλ "συμπεραίνει..."
ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ να παραθέτουμε αυτούσιες εκφράσεις του πρωτότυπου κειμένου και δεν σχολιάζουμε τις απόψεις του συγγραφέα. Στην περίληψη δεν αξιολογούμε αλλά πληροφορούμε τον αναγνώστη σύντομα και κατανοητά για το περιεχόμενο ενός εκτενέστερου κειμένου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου